ԱՌՕՐԵԱՅ ՄՏՈՐՈՒՄՆԵՐԻՑ
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ
2016 թուականի աշխարհի ողիմպիական խաղերին թերեւս եղան ամբողջութեամբ հետեւողներ: Եղան նաեւ յատուկ մարզաձեւերի երկրպագուներ: Իսկ կան նաեւ ազգային պատկանելիութեան սիրահարներ, որոնք միայն փնտռում են «եան» վերջաւորութեամբ ազգանունները, կարեւոր չէ, թէ որ երկրի ներկայացուցիչն են նրանք: Իսկ եթէ թէ՛ «եան» է եւ առաւել՝ Հայաստանի ներկայացուցիչ, ուրեմն այդ մարզիկի յաղթանակը զգլխիչ հաճոյք է հայ մարզասէրի համար:
Կայ նաեւ մի այլ «հաճոյք»՝ եթէ հայ մարզիկը պարտութեան է մատնել թուրքի կամ ազերիի: Այստեղ մարզական ուժի վսեմութիւնը խառնւում է ինչ որ քաղաքական հաշիւների հետ, մեր մարզիկի հետ նոյն եզրափակիչ փուլը հասած ախոյանին դիտում ենք որպէս անպէտք մի իր եւ… կարծում ենք այդ յաղթանակով լուծեցինք մեր բոլոր հարցերը:
Մնանք մեր բարձրութեան վրայ, եւ մեր ստացած պարգեւը թող չծառայի նսեմացնելու համար մեր հակառակորդին, այլ թող դառնայ մեր հզօրութեան չափանիշը, ու վայելենք՝ յաղթանակի հաճոյքը: