«NEW ARMENIA.AM»Ի ՀԱՐՑԱԶՐՈՅՑԸ ՀՅԴ ԲԻՒՐՈՅԻ ԱՆԴԱՄ ԱՐՍԷՆ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄԵԱՆԻ ՀԵՏ
Վարեց՝ ՔՐԻՍՏԻՆԷ ԱՂԱԲԵԿԷԱՆ
ՔՐԻՍՏԻՆԷ ԱՂԱԲԵԿԵԱՆ.- Պարո՛ն Համբարձումեան, ի՞նչ նպատակով է ՀՅԴ Բիւրօն համաներում յայտարարում բոլոր այն նախկին դաշնակցականների նկատմամբ, ովքեր հեռացուել կամ հրաժարուել են ՀՅԴ շարքերից։ Ին՞չ ակնկալիքներ ունէք այս առումով։
ԱՐՍԷՆ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄԵԱՆ.- Յայտարարութիւնը պայմանաւորուած է Դաշնակցութեան 130 ամեակով։ Նման նախադէպ էլի ենք ունեցել՝ 1990 թուականին եւս նման նախաձեռնութեամբ հանդէս ենք եկել, այսինքն՝ աննախադէպ երեւոյթ չէ սա Դաշնակցութեան պատմութեան մէջ։ Ակնկալիքների առումով՝ յստակ պատկերացում, բնականաբար, չունենք, ընթացքը ցոյց կը տայ։ Բոլոր դիմումները դիտարկուելուց յետոյ վերջնական վճիռը կը կայացնի ՀՅԴ Բիւրօն։ Մի քանի չափորոշիչներ ունենք, այդ թւում՝ Դաշնակցութիւնից հրաժարուելուց կամ հեռացուելուց յետոյ պէտք է հակադաշնակցական ընթացքի մէջ եղած չլինեն։ Եթէ մարդիկ նորից դիմում են վերընդունուելու համար, ապա նրանք պէտք է գրեն զղջումնագիր եւ, ըստ այդմ, կուսակցութեան մարմինների կամ ժողովների կողմից հարցը դառնում է քննարկման առարկայ, այս նախաձեռնութեան շրջանակներում, սակայն, զղջումնագիր գրելու անհրաժեշտութիւն չկայ, բայց իւրաքանչիւր առանձին պարագայ դառնալու է քննարկման առարկայ։
ՔՐԻՍՏԻՆԷ ԱՂԱԲԵԿԵԱՆ.- Ժամանակային յստակ սահմանափակում կա՞յ, այսինքն՝ X թուականից մինչեւ Y թուականն ընկած ժամանակահատուած, ովքեր լքել են, կարող են վերադառնալ, թէ՞ բոլորին է վերաբերում։
ԱՐՍԷՆ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄԵԱՆ.- Ժամանակ սահմանել ենք դիմումները ներկայացնելու համար՝ մինչեւ տարեվերջ, այն տրամաբանութեամբ, որ վերջին նմանատիպ նախաձեռնութիւնը եղել է 90 թուականին, խօսքը 90 թուականից յետոյ Դաշնակցութիւնից հրաժարուած կամ հեռացուածների մասին է։ Բայց խօսքը արտաքսուածներին եւ առանձնապէս ծանր մեղադրանքներով Դաշնակցութիւնից հեռացուածներին չի վերաբերում։
ՔՐԻՍՏԻՆԷ ԱՂԱԲԵԿԵԱՆ.- 2018 թուականի յեղափոխութիւնից յետոյ Դաշնակցութեան շարքերը շատե՞րն են լքել։
ԱՐՍԷՆ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄԵԱՆ.- Ստոյգ թիւ կը դժուարանամ ասել, բայց իմ տիրապետած տուեալներով, կարող եմ ասել, որ այդ թուերը շատ աւելի մեծ չեն եղել նախընթաց ժամանակաշրջանի համեմատ։ Մեզ մօտ կան յստակ կանոնային դրոյթներ, պահանջներ, դրանցից դուրս նաեւ աւանդոյթի ուժով ձեւաւորուած բարոյական նորմեր, եւ այս շրջանակներում կուսակցութիւնը փորձում է իր շարքերը հնարաւորինս կուռ պահել։
ՔՐԻՍՏԻՆԷ ԱՂԱԲԵԿԵԱՆ.- Պարո՛ն Համբարձումեան, կուսակցութիւնը մարդկային ռեսուրսի (մարդուժի-Խմբ.) խնդիր ունի՞ եւ հէնց այդ նպատակո՞վ է արուել այս յայտարարութիւնը։
ԱՐՍԷՆ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄԵԱՆ.- Ամենեւին ոչ։ Մարդկային ռեսուրսի խնդիր չունենք, եւ երբեք Դաշնակցութիւնը իր առջեւ խնդիր չի դրել մասսայական կուսակցութիւն դառնալ կամ մեծ թուով անդամներ ունենալ, որովհետեւ գաղափարական կուսակցութեան պարագայում դա հնարաւոր չէ։ Մենք այն կուսակցութիւններից չենք, ովքեր յայտարարում են, որ ունեն հարիւր հազարաւոր անդամներ, իսկ ընտրութիւններից յետոյ պարզւում է, որ այդ անդամներից ընդամէնը տասը տոկոսն է քուէարկում տուեալ կուսակցութեան օգտին։